بر شاخه ی طوبی قسم

       بر موج  دریاها قسم

        این است چراغ راه ما

         این است کلام ماه ما

         شاید که تنها گشته ای

         در موج در یا گشته ای

         اما بدان ای با وفا

       در این زمان بی وفا

       دارد حکایت با شما

       این طره ی خوش بوی ما

        او می کند ما را صدا

       گوید به صد شور و نوا

       آیید ای، به ،مردمان

        دستی براید از وفا

        آنگه روید بر سوی حق

       تا چیره گردید بر بلا

       این قاصد از سوی خداست

        آواز جمله انبیاست

         دوری ز شیطان بلاست

       تا که رسد این دست ما

         همراه با مهر و وفا

        بر شاخسار طوبی ما .