سلام به همه دوستان و همراهانی که  خانه ی حقیرانه ام

را با قدومشان نور باران میکنند .

و سلام به یاران با وفای مولای مظلوم حسین (ع) که همیشه

 او را به یاد تشنگیش بسیار یاد میکنیم اما براستی او بیشتر از

 آب تشنه ی یاری کردن دین خدا بود و تشنگی ،تنها نشانه ی

کوچکی از  مظلومیت بزرگ او و فرزندان و یارانش بود .

پس بیاییم با یاری دین خدا و یاری فرزند صالحش او را شاد

کنیم که او تنها با سیاه پوشیدن  و اشک ریختن و .....

شاد نمی شود  و تنها چیزی که او را تا امروز پیروز دنیای

 پر هیاهو کرده  عشق اوست .

بیایید عشق مولا را با حمایت از فرزندش ، گل زیبای باغ

 امامت  و ولایت ، ترنم بهار جاودان نبوت و امام زمان خود ،

 برای  همیشه ی  تاریخ و برای همه نسل بشر جاودانه کنیم .

بیا مولا بیا جانم فدایت

میان هر دو چشمم جای پایت

بیا مولا ، بیا دورت بگردم

بیا تا دست خالی بر نگردم .

اللهم عجل لولیک الفرج