به یادت گریه ها کردم شب و روز

ندای وا غریبا دادم ، شب و روز

تو  بودی  مرحم  درد  دل  من

جواد  کوچک  و  باغ دل   من

تو  رفتی  از  بر  این  شیعیانم

نشستی   تا  ابد  اندر  بر  من

جوادا ،  قصه ام   را  باز  گویم

فلک  را  در  مصیبت  باز  گویم

رضا   اندر   فراق   تو   نگرید

جهانی   از  غم   دوری  بگرید

جوان  بودی  نه وقت رفتنت بود

سپاه غم همیشه در برت  بود

برو   مولا  که  تو  تنها  نباشی

همه  جمعند  و  ما  تنها  باشیم

شهادت  را  برای  ما تو  بفرست

که این والا ترین نعمت ، تو بفرست .

به یاد جواد الائمه این وارث

 مولای غریب صلوات .